Het kan nu niemand meer ontgaan zijn dat de lente is begonnen! Nou ja, nog niet officieël maar des te beter dat we deze vliegende start mogen maken! Zelfs nu zit ik buiten in de zon te typen, met vogeltjes die volenthousiast hun fluitkunsten laten horen en duiven die hun danstalenten tonen aan hun maatje voor het seizoen. Nou moest ik wel lachen om een duif die zo enthousiast aan het dansen was voor de ander dat hij van de tak viel.. denk dat zijn kansen wel zijn verkeken!
Ik ben ook lekker buiten bezig geweest natuurlijk. Het ziet er allemaal weer netjes uit. Het pad heb ik weer onder het onkruid en gras vandaan getrokken, een ergerlijke struik heb ik weggehaald, een verse lading houtsnippers is verdeeld en ik heb weer een volgend stuk tuin flink verwend met het losschoffelen van de aarde en het toevoegen van een flinke lading compost. Deze plek houd ik verder vrij voor mijn courgetteplanten die ik later in het seizoen wil gaan planten.
Ik heb nog niet eens gemeld dat ik de eerste lading zaadjes heb gezaaid in de tuin. Zo rechtstreeks in de grond! Hoe leuk het ook is om kleine zaailingetjes op de vensterbank te hebben staan, het is wel behoorlijk arbeidsintensief. Het makkelijkst blijft gewoon gelijk in de grond te zaaien. Dit kon ik begin maart doen met uien, spinazie, radijs en een beetje sla.
Omdat de uien zo’n succes waren vorig seizoen heb ik ook dit jaar flink veel uien in de tuin. Ten eerste de gezaaide lente-uitjes. Deze heb ik lekker dik gezaaid, want ook de zaailingen die ik er uit knip om ruimte te maken voor de anderen zijn al erg lekker! Ik heb hier dus al snel profijt van. Ook de stengelui zag ik liggen, is kennelijk een soort preiachtige lente-ui ofzo. Deze ga ik gewoon proberen dit jaar. De zakjes met gele en rode uitjes heb ik bijna helemaal in de tuin gepoot. Zeker twee keer zo veel dan vorig jaar. Met enig geluk heb ik dan genoeg ui om me flink door de winter heen te helpen!
Zoals gezegd heb ik natuurlijk radijs en spinazie gezaaid, en ook mijn eerste sla-soort. Pluksla. Zoals de naam al zegt kan je van de plantjes blijven plukken en het groeit gewoon weer aan. Helemaal mijn ding dus. Ben benieuwd.
De dag nadat ik dit allemaal gezaaid en gepoot had kreeg ik het wel een beetje op mijn zenuwen. Regen, regen, regen. Ook de dagen daaropvolgend kwam er een enorme hoeveelheid water naar beneden. Zouden alle zaadjes weggespoeld zijn? Nou dat antwoord blijf ik je nog schuldig want alleen een paar radijsjes hebben hun kopje getoond. Ik heb besloten nog niet alles opnieuw te gaan zaaien, en gewoon geduldig te blijven wachten. Ik kan me herinneren dat ik dit vorig jaar ook al had, en uiteindelijk is alles goedgekomen.
Binnen ben ik ook bezig geweest. In mijn vorige blog vertelde ik over de zaailingen die een plekje hadden gekregen in de tuin, en dat betekend dat mijn vensterbank weer leeg was. Dit was snel te verhelpen natuurlijk. Ten eerste is begin maart het moment om tomaten voor te gaan zaaien op een warm plekje. Ook ben ik weer begonnen met een nieuwe lading basilicum (deze waren vorig jaar een groot succes) en een eerste batch van mijn favoriete soort zonnebloemen.
Dit zijn lage zonnebloemen met een heel stel bloemen aan een enkele plant. Een erg mooi gezicht, snelgroeiend en behoorlijk sterk. Ze waren zowat compleet opgevreten door slakken vorig jaar, maar elke plant bleef het gewoon doen en herstelde zich wonderbaarlijk.
Zoals te zien is heb ik gekozen voor twee soorten tomaten. Ten eerste snacktomaatjes, lekker klein en lijkt me lekker zo vers van de plant geplukt. Ten tweede een soort die ik hopelijk goed kan gebruiken om mee te koken. ‘ Moneymakers’ heten ze. Klinkt hoopvol, maar ik moet het altijd eerst zien voordat ik het geloof! Uiteindelijk wil ik graag 3 mooie planten van elk.
Eigenlijk heb ik er niet zo’n hele goede plek voor. Ik weet wel waar ik ze wil hebben, maar denk dat ze daar nog wel wat extra beschutting kunnen gebruiken. Gelukkig heb ik nog even om daar over na te denken. Tot dan staan ze met z’n allen nog gezellig warm onder het glas.
Maart is ook de maand voor aardappelen! Wat een plezier had ik daarvan vorig jaar. Ik ga dat plezier hopelijk nu verdrievoudigen. Vorig jaar had ik een enkele pootemmer met daarin 3 pootaardappeltjes. Ik heb laatst twee emmers erbij gehaald. De aardappelen die ik erbij kreeg leken een stukje kleiner dan die van vorig jaar, maar ik kreeg er wel meer bij. Ik twijfel nog of ik er nog een paar bij zou kopen van een grotere soort, maar dan moet ik wel snel zijn want 1 april moeten ze de grond in, en ze hebben van te voren ook nog wat tijd nodig om voor te kiemen.
De aardappeltjes die ik al heb, heb ik op een koele plek binnen gelegd om voor te kiemen.
Ze beginnen ondertussen al wat spruitjes te vertonen, dus dat gaat de goede kant op. Nog 10 dagen ofzo en dan gaan ze zeker de grond in.
Tot zover! Half maart en de moestuin is nu echt wel onderweg. Het is erg leuk om alle plannetjes nu ook echt uit te voeren, en bij te schaven. De tuin is alweer wat groener dan vorige maand en de volgende maand ziet het er weer heel anders uit.
De komende tijd mag ik nog even nerveus naast de bakken staan in de hoop groene puntjes te gaan ontdekken, maar ik weet dat als het echt warm wordt ik de hoeveelheid groen niet eens meer kan bedwingen! Dus geen zorgen, het seizoen is nog so pril. Het enige wat we verder nog kunnen doen is genieten van dit maartse lenteweer.
Suusa's Moestuin 